Burası İstanbul Mu

 Elinizdeki kitabın içeriğini oluşturan şiirler "Beyaz Kuş" adlı kitabın devamı niteliğindedir. Bu açıdan Beyaz Kuş'un önsözünü burada özetle yinelemek gereğini duyduk: Bu kitabı Fransızca ve yazın öğretmenim Salah Birsel'in anısına sunuyorum. Birsel'in okullardaki öğretmenlik süresi toplam çalışma yaşamına oranla kısadır. Ne ki ömrü, yaramazlık eden sözcükleri sınıftan dışarı çıkarmakla geçmiştir. Öte yandan düşünsel yapısına koşut "hınzır sözcükler"e günaydın demeyi savsaklamamıştır Birsel 10 Mart 1999 günü yaşama veda etti. Yazınımızda 1970 sonrası yayımlanan denemeleri ile ün yapmıştır. Yaşamının son yılları şair kimliğine "büyük" sözcüğü ekleme çabaları içinde geçti. Şiir dünyasında yerini kuşkusuz toplum ve eleştirmenler saptayacaktır. Şu var ki şiirin yapısı, ilkeleri ve geleceği ile ilgili görüşleri şiirsever çevrelere yol göstermiştir. Birsel'e göre şiir duygu ve düşüncelerle değil sözcüklerle yazılır. Duygu ne denli ince, düşünce ne kadar derin olsa da bunları özümleyecek doğru sözcükleri bulma yeteneği yoksa şiir de yoktur. Daha açık bir anlatımla duygu ve düşüncenin şiire dönüşebilmesi, sözcüklerin nicelik ve nitelik bakımından doğru seçilmesine bağlıdır. Burada şiir ve şiirsellik oluşturma konusu ile ilgili birkaç ileti sunmak istiyorum. Türk şiirine yarım asırlık damgasını vuran Attila İlhan "Şiir kelimelerle değil imgelerle yazılır" diyor. Bu tümce, şiirin sözcükleri "Onu oluşturan imgeleri çağrıştırır biçim ve biçemde olmalıdır" anlamında yorumlanabilir. Büyük şair Ahmet Haşim "Belirsizlik arttıkça şiire yaklaşılır" der. Ne ki belirsizlikle doğru orantılı olarak bellisizlik de artar. Sonuçta yorumu olanaksız, anlamı herkese göre değişik bir ürün oluşur. Bu açıdan belirsizliğin sınırını saptama konusunda yetenek, bilgi ve zekânın ortaklığı düşünülebilir. Geçenlerde Melih Cevdet'in bir makalesini okudum. Tümü imgesel bir şiiri ele almış. İmgeler arasında benzerlik, koşutluk, anlamı çağrıştıran bir ışık yok...