Uçuş Denemeleri

“Ibrahim Tenekeci’yi bilenler bilir. Edirne Seyhi Nesati’nin deyimi ile mücella aynalarda bile görünmeyecek kadar benliginden siyrilmistir. Iç âleminde her gün devr-i âlem seyahati yapar. Dis âlemde, onu sadece evi ile isyeri arasinda yasiyor sanirsiniz. Iç âlemde ise her gün sefer vardir. Uçus Denemeleri, distan bakista bu âleme ait notlar gibidir. Fakat aslinda iç âlemin notlari bunlar. Tayy-i zaman ettigi için aramizda yasayan, aslinda Kâtip Çelebi ile sohbet etmis Ibrahim Çelebi’ye selam!“
-Prof. Dr. Hüsrev Hatemi, Türk Edebiyati Dergisi-
“Ibrahim Tenekeci, Doksan kusaginin önemli sairlerinden biridir. Siirlerini hep bir heyecanla izlerim, okurum. Bence onun en iyi özelliklerinden biri, siirinde asikâr görünen içtenligidir. Tenekeci, bu samimiyetini ve siirden artan kimi düsüncelerini, duygularini Uçus Denemeleri’nde dile getirir. Küçük denemelerden, gündökümlerinden, aforizmalardan, izlenimlerden olusan kitabin en önemli vasfi dilinin yalinligi, akiciligi; bu vesileyle tatli tatli okunusu. Siir gibi. “Rabbim sen olmasan / Kimin aklina gelirim ben.“ Iste bunun için, nice benzer örnekler için ’siir gibi’ diyorum.
Insanin acziyetini iyice kavramis bir sanatkâr Tenekeci. Bunun farkinda oldugu için söyle dua ediyor: “Allah’im sadece annemi babami degil, gökyüzünü de basimdan eksik etme...“
“Arkasina ve saatine bakmaktan dünyaya vakti olmayanlar“in Uçus Denemeleri’ne ihtiyaci var saniyorum.
-Prof. Dr. Turan Karatas, Edebiyat Ortami, Sayi 10, 2009-